O Κώστας Κουλεντιανός γεννήθηκε στην Αθήνα το 1918 και σπούδασε στην ΑΣΚΤ (1936-1939) με τους Θωμά Θωμόπουλο, Κώστα Δημητριάδη και Μιχάλη Τόμπρο. Υπηρέτησε ως εθελοντής στο αλβανικό μέτωπο και στη συνέχεια συμμετείχε στην Εθνική Αντίσταση.

Το 1945, με υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης,πήγε στο Παρίσι, όπου τελικά εγκαταστάθηκε. Μαθήτευσε για λίγο στην Ecole Des Beaux Arts και στο εργαστήρι του Zadkine στην Grande Chaumiere. Είχε ήδη αποφασίσει να εγκαταλείψει τις ακαδημαϊκές αντιλήψεις. Η συνεργασία του με τον Henri Laurens (1947-1952) επηρέασε αποφασιστικά την πορεία του. Το μέταλλο έγινε το κατεξοχήν υλικό της γλυπτικής του, η οποία ήταν ανθρωπομορφική μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 1950. Μετά πέρασε στις αφηρημένες φόρμες.

Το 1962 έκανε την πρώτη του σημαντική ατομική έκθεση στην Galerie de France. Ταυτόχρονα άρχισε να συνεργάζεται με αρχιτέκτονες, φτιάχνοντας μεγάλα γλυπτά ή ανάγλυφα για δημόσιους χώρους. Στη διάρκεια της ζωής του θα πραγματοποιήσει πάνω από 50 έργα για υπαίθριους χώρους. Στο σταθμό Εθνική ’μυνα του αθηναϊκού Μετρό έχει τοποθετηθεί το έργο του Νέα Γενιά ΙΧ.

Το 1966 μετέφερε το εργαστήριό του στην κεντρική Γαλλία και η παραγωγικότητά του αυξήθηκε. Επιδόθηκε, μεταξύ άλλων, στο σχεδιασμό ταπισερί (1969-1975) και ξεκίνησε τα «βιδωτά» γλυπτά, συχνά μεγάλων διαστάσεων από βαμμένο μέταλλο, που θα χαρακτηρίσουν τη μετέπειτα δουλειά του. Η τεχνική αρτιότητα και η δυναμική ισορροπία των μορφών κυριαρχούν σε όλο του το έργο.

Το 1975 κλήθηκε να οργανώσει εργαστήρια γλυπτικής στην Ecole des Arts Decoratifs του Παρισιού. Το ίδιο έκανε και το 1979 στην Ecole des Beaux-Arts της Μασσαλίας, αφού είχε εν τω μεταξύ εγκατασταθεί στη νότια Γαλλία.

Παρουσίασε το έργο του σε πολλές ατομικές εκθέσεις σε Ελλάδα, Γαλλία και άλλες ευρωπαϊκές πόλεις, συμμετείχε τακτικά στα παρισινά Salon de la Jeune Sculpture και Salon de Mai, καθώς και σε άλλες ομαδικές και διεθνείς εκθέσεις, όπως στις Μπιενάλε της Αμβέρσας (1953), του Sao Paulo (1955) και της Βενετίας (1964 και 1982)]. Το 1984 τιμήθηκε από το γαλλικό κράτος με τον τίτλο του Chevalier des Arts et des Lettres.

Πέθανε στην Αρλ (Ν. Γαλλία) το 1995. Αναδρομικές εκθέσεις του οργανώθηκαν το 1997 (Couvent des Cordeliers, Παρίσι), το 2002 (Musee de Chintreuil, Pont de Vaux, Ain, Γαλλία) και το 2008 (Μέδουσα, Αθήνα).