Η Όπυ Ζούνη γεννήθηκε στο Κάιρο το 1941, όπου παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής, κεραμικής και φωτογραφίας και έκανε την πρώτη της ατομική έκθεση (1962, Nile). Το 1963 εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα και σπούδασε στην ΑΣΚΤ της Αθήνας (1963-1969), ζωγραφική με τον Μόραλη και σκηνογραφία με τον Βασίλη Βασιλειάδη.
Στα παλιότερα έργα της (ζωγραφική σε χαρτόνι ή σε χαραγμένο φελλό) κυριαρχούσε μια εξπρεσιονιστική γραφή. Αλλά από τη δεκαετία του 1970, η τέχνη της στράφηκε αποφασιστικά προς τις γεωμετρικές συνθέσεις. Σε πρώτη φάση κυριαρχεί η λιτότητα της φόρμας και οι αρμονικές αναλογίες, με ιδιαίτερη έμφαση στις σχέσεις της επιφάνειας με το φως και το χρώμα (1973, Δεσμός). Ακολουθώντας μια σχεδόν φυσική εξέλιξη, οι οπτικοί πειραματισμοί επεκτείνονται στις τρεις διαστάσεις, δίνοντας πρωτεύοντα ρόλο στην προοπτική, στις διαθλάσεις του φωτός, στις αντιθέσεις μεταξύ των επιφανειών και σε όλα τα στοιχεία που δημιουργούν μια αίσθηση κίνησης. Το χρώμα τονίζει τη γεωμετρική καθαρότητα των κατασκευών, ενώ συχνά αξιοποιείται και η υφή των διαφόρων υλικών.
Το 1976 συμμετείχε στην ομάδα «Διαδικασίες - Συστήματα» που ίδρυσε ο ιστορικός της τέχνης Εμμανουήλ Μαυρομάτης, με καλλιτέχνες ανάλογων τάσεων. Μετά το 1980, ακολουθώντας πάντα μια συνεπή εξελικτική πορεία, οι κατασκευές της συνδέθηκαν στενότερα με το χώρο, παίρνοντας τη μορφή εγκαταστάσεων. Η ειδική ατμόσφαιρα που χαρακτηρίζει τη δουλειά της, οφείλεται εν μέρει στη συνύπαρξη της γραμμικής αυστηρότητας με την ελευθερία των συγκινησιακών επεμβάσεων.
Το εικαστικό της έργο περιλαμβάνει επίσης σειρές χαρακτικών και πολλαπλών, πειραματισμούς με χρήση τεχνολογικών μεθόδων, φωτογραφικές επεμβάσεις, βίντεο κ. ά. Το έργο της είχε διεθνή αναγνώριση. Μέχρι το θάνατό της (Αθήνα 2008) πραγματοποίησε συνολικά πάνω από 70 ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Συμμετείχε σε διεθνή συνέδρια και σε εκατοντάδες ομαδικές εκθέσεις. Είχε τακτική παρουσία σε διεθνείς Μπιενάλε και Τριενάλε χαρακτικής. Μετά το 1980 συμμετείχε επίσης σε διεθνεiς εκθέσεις Mail Art και Οπτικής Ποίησης. Έχει τιμηθεί με το Εθνικό Βραβείο στο Festival International de la Peinture της UNESCO (Cagnes-sur-mer, 1971) και με το Α’ Βραβείο στη Διεθνή Μπιενάλε Impreza (Ουκρανία, 1989). Έργο της έχει τοποθετηθεί στο Σταθμό Αιγάλεω του αθηναϊκού Μετρό.
Η τελευταία αναδρομική της έκθεση με τίτλο: Το παρόν και η πρόσφατη εικοσαετία, οργανώθηκε στην Αθήνα (Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, 2006-07). Έχουν εκδοθεί μονογραφίες για το έργο της το 1997, 2003, 2006 και 2007.