Γεννήθηκε στην Καλαμάτα το 1941. Σπούδασε χαρακτική στην ΑΣΚΤ της Αθήνας με τον Κ. Γραμματόπουλο (1959-1964) και συνέχισε τις σπουδές του στην Ecole des Beaux-Arts στο Παρίσι (1966-1970). Ήταν υπότροφος του ΙΚΥ σε όλη τη διάρκεια των σπουδών του. Το 1972 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, όπου εργάσθηκε για δέκα χρόνια. Το έργο του περιλαμβάνει κατασκευές και εγκαταστάσεις, που αναδιαμορφώνουν τον εκάστοτε δεδομένο χώρο, με βάση τη διάταξη και τις μορφές των υλικών. Χαρακτηριστικό εκφραστικό του μέσο είναι η χρήση του φωτός, φυσικού ή τεχνητού, συνήθως με τη μορφή σωληνωτών λαμπτήρων νέον, ένα υλικό που εμφανίζεται ήδη στην πρώτη ατομική του έκθεση στην Αθήνα (1972, Αίθουσα Τέχνης Αθηνών - Χίλτον). Η τεχνολογική και γεωμετρική πλευρά της δουλειάς του τονίστηκε με τη συμμετοχή του στην ομάδα «Διαδικασίες-Συστήματα» (1976), την οποία ίδρυσε ο θεωρητικός της τέχνης Εμμανουήλ Μαυρομάτης. Ωστόσο η ορθολογιστική αυστηρότητα δεν επικρατεί απόλυτα στην πορεία του. Τα φτωχά" υλικά που επιλέγει (σχοινιά και σπάγγοι, πέτρες, λαμαρίνες, πλαστελίνη, καουτσούκ, άσφαλτος και, αργότερα, καθρέφτες), διατηρούν την αυτόνομη εκφραστική και εννοιακή τους φόρτιση, ενώ ταυτόχρονα γίνονται μέρος μιας ευρύτερης εικαστικής χειρονομίας, που πηγάζει από την ευαισθησία του καλλιτέχνη και καθορίζει τη δυναμική του αποτελέσματος. Οι συνθέσεις του απλώνονται κατά κανόνα στο δάπεδο ή στους τοίχους, ενώ κατά καιρούς επανέρχεται στη δισδιάστατη εικόνα και συνδυάζει τις κατασκευές του με ζωγραφική ή φωτογραφικές επεμβάσεις. 

Οι εξελικτικές φάσεις της πορείας του δείχνουν τη βαθύτερη συνέπεια και συνέχεια των αναζητήσεών του, αλλά και μια σειρά από ανανεώσεις του μορφικού του λεξιλογίου. Στις ενότητες που έχει παρουσιάσει μέχρι στιγμής (Μεταπλάσεις, Μορφογραμμικά, Αναπτύγματα, Διαστρωματώσεις, κ.ά.), το ενδιαφέρον του επικεντρώνεται άλλοτε στην εννοιολογική και άλλοτε στην υλική-οπτική πλευρά των έργων, κρατώντας πάντα σε υψηλό επίπεδο τις εικαστικές ποιότητες. Παρουσίασε το έργο του σε περισσότερες από δέκα ατομικές εκθέσεις και συμμετείχε σε ομαδικές και διεθνείς διοργανώσεις στην Ελλάδα και την Ευρώπη, όπως στη διεθνή έκθεση χαρακτικής στη Λουμπλιάνα (1963), στη Μπιενάλε Νέων στο Παρίσι (1966, 1967), σε διάφορα παρισινά Salons κ.ά. Εκπροσώπησε την Ελλάδα στη Μπιενάλε του Sao Paulo (1981) και της Βενετίας (1990). Αναδρομική του έκθεση με τίτλο Ρέουσες Καταστάσεις 1970-2004, παρουσιάστηκε στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (Θεσσαλονίκη, 2004). Το 2007 δημιούργησε το έργο Διαστρωματώσεις Ενεργειακές Εικόνες ΧVΙ για το Σταθμό του Κεραμεικού του αθηναϊκού Μετρό.